Drie weken terug beschreef ik dat ik Tom op mocht halen van het vliegveld. Ondertussen zit hij alweer in het koude kikkerlandje en begin ik aan mijn laatste dagen in Uganda na drie weken genieten! Onze reis begon in Kampala, waar we samen naar Katalemwa zijn gegaan. Nadat we mijn collega ervan overtuigd hadden dat ik niet om te ruilen was voor koeien, was onze eerste stop in Queen Elizabeth National Park. De reis hiernaartoe was ongeveer een halve dag en onderweg passeerde we de evenaar.

Een deel van deze dag hebben we een jungle-tocht gemaakt op zoek naar chimps.

Deze waren onder leiding van onze kundige gids vrij snel gevonden. Vervolgens hadden we vlakbij de slaaplocatie onze eerste wegversperring: een leeuw op de weg! Onwijs mooi om deze in zijn natuurlijke omgeving te zien en dan moest onze echte safari nog beginnen. Deze begon de volgende dag vroeg. Dak van het busje omhoog zodat we erin konden staan en op zoek naar de wilde dieren. Al snel waren de eerste gespot en waren er overstekende olifanten onderweg naar de zoutmeren. Dit was een onwijs grote kudde, van ongeveer 25 tot 30, met babyolifantjes! Op dat moment was ik verliefd.. Wat een onwijs schattig gezicht!

Voorafgaand aan de zoutmeren werd het flamingomeer bezocht. In bepaalde periodes van het jaar komen daar flamingo’s uit Kenia. Gelukkig waren wij in precies de juiste periode aanwezig om deze de zien.

Na een korte tussenstop door naar de zoutmeren. Hier kregen we een korte uitleg over de zoutmeren en hoe er zout gewonnen wordt uit het water. Na een lunchpauze was het tijd voor de boottocht. Langs de oever lagen veel hippo’s en buffels. Ook kwamen er nog 3 olifanten even gedag zeggen vanaf de oever en kwamen ze even drinkpauze houden. De boottocht was onwijs mooi. Het keerpunt was op het punt was net na het dorp. Queen Elizabeth is het enige nationale park waar mensen wonen. Vele mannen gaan in de nacht vissen op het meer. Daar was ons keerpunt.

Op de terugweg naar het camp, hadden we nogmaals een wegversperring. Ditmaal een luipaard! Dit maakte mijn big five compleet!

Naast dat, zijn het onwijs mooie dieren om te zien. Het dier stak de weg over en verdween vervolgens in de bosjes waarna wij onze weg vervolgende naar het camp om de volgende dag terug te keren naar Kampala.

In Kampala was het tijd voor het tijd voor een rondleiding bij het paleis en de moskee met een onwijs mooi uitzicht over de stad. De rondleiding bij het paleis was indrukwekkend.

De gids wist veel te vertellen over de geschiedenis van het paleis. Het paleis werd gebruikt door president Amien om mensen te mishandelen die slimmer waren dan hij of politieke tegenstanders waren van hem. De martelkamers waren indrukwekkend. De handafdrukken stonden nog op de wand. Ik kon mij bijna niet door is voorstellen dat het door is gegaan tot 1997. Dat is niet eens zo gek lang geleden.

Diep onder de indruk vervolgde we onze weg naar de moskee. Hier werd ik nog even ‘aangekleed’ waarna we onder leiding van de gids een rondleiding kregen door de moskee. De moskee is de grootste in heel Africa, met een kleiner gedeelte voor de vrouwen aangezien zij ook vanuit huis mogen bidden omdat zij voor de kinderen moeten zorgen. Vervolgens was het tijd om de toren te beklimmen met 272 traptreden. Boven aangekomen was er een mooi uitzicht bovenop over heel Kampala. De gids wist goed te vertellen dat Kampala in eerste instantie op 7 heuvels is gebouwd. Ondertussen zijn het er iets meer.

Op zondag 13 november zijn we begonnen aan de reis naar het noorden van Uganda, Kidepo National Valley. De reis hiernaartoe was lang, maar onwijs mooi. ’s Avonds stapte we helemaal stoffig van al de zandweggetjes uit de auto. Tijd voor een welverdiend biertje en een douche om de volgende ochtend fris en fruitig op wandelsafari te gaan. Tijdens de wandelsafari hebben we een flink stuk over de vlakte gelopen waarbij de gids wees op de verschillende dieren die er leefde: insecten, vogels, stekelvarken, buffel, zebra’s, giraffen en leeuwen. Alleen de laatste hebben we niet gezien tijdens de wandelsafari. Wel tijdens de gamedrive in de middag/avond. In totaal lagen er drie, twee mannetjes en een vrouwtje op nog geen 5 meter van het pad. Onwijs mooi!

Halverwege de week zijn we doorgereden naar Sipi Falls. De rit ging over allemaal zandweggetjes waardoor we weer flink stoffig waren bij aankomst. De volgende ochtend een onwijs mooie hike gemaakt langs de verschillende watervallen. De eerste waterval was de kleinste, hier kon je achter staan waar ook een grot zat. Deze liep alleen niet heel veel door. Ondanks dat dit de kleinste waterval was, vond ik deze al vrij groot. Onderweg naar de tweede waterval kwamen we langs vele boerderijen en kwamen we langs steenhakkers. Deze hakten stukken rots af om van die stenen huizen te bouwen. De tweede waterval was 80 meter hoog en vooral Tom vond het zeer fijn dat het water zo hoog opspatte dat je heerlijk in de waterdamp kon staan na de klim.

De laatste waterval was de grootste waterval van ongeveer 100 meter hoog. Deze lag vlakbij het beginpunt en was dan ook de laatste van de tocht die in totaal ruim 2,5uur duurde.

Na de lunch doorgereden naar Jinja waar het tijd was om te relaxen! Wel stonden er nog een aantal activiteiten op het programma zoals een mountainbiketocht, een boottocht met zonsondergang, zwemmen maar vooral boek lezen.

De laatste dagen van de vakantie zijn doorgebracht op Banda Island. Een eiland waar ik al eerder geweest was, maar wat zeker de moeite waard was om nog een keer terug te komen. Vanaf ons huisje liepen we zo het strand op en heel veel meer dan genieten van de zon en in een hangmat liggen hoefde niet. Wel zijn we nog even naar het dorp gelopen, een leuke wandeling door de jungle, maar wel met een onwijs mooi uitzicht van bovenop de berg.

Na twee avonden aan het kampvuur op het strand was het helaas alweer tijd om terug te gaan naar Entebbe, waar we onze laatste nacht zouden verblijven voordat Tom op het vliegtuig naar Nederland zou stappen. Het afscheid is dit keer gelukkig maar van korte duur, want over 2 weken ben ik alweer in Nederland. Dan zitten voor mij de vier maanden erop en wordt het tijd om mijn koffer te pakken en op zoek te gaan naar een dikke trui.

Ik heb de afgelopen drie weken genoten en mag nu nog anderhalve week genieten van het mooie land hier met een aangenaam zonnetje. Tot over 2 weekjes!

Lieve groetjes vanuit Kampala!